Walther Eidlitz wybrał się do Indii tuż przed wybuchem II Wojny Światowej. Jego głównym celem było nie tylko poznanie nieznanego wcześniej lądu, ale i zdobycie wiedzy duchowej. Te dwa czynniki spowodowały, że przeżył na Dalekim Wschodzie tak niezwykłą historię, że momentami aż trudno uwierzyć w jej prawdziwość, a jednak się zdarzyła.
Każdego roku na rynku wydawniczym pojawia się spora liczba książek o tematyce podróżniczej, ale niewiele z nich łączy wyprawy z odnalezieniem drogi duchowej. Austriacki pisarz Walther Eidlitz z wykształcenia był historykiem religii i to pozwoliło mu umiejętnie przedstawić kontekst duchowych praktyk, które w Indiach przetrwały setki lat. Eidlitz wyjechał na Daleki Wschód w 1938 roku, w poszukiwaniu religijnego odnowienia. Swoją wiedzę poszerzał w ciężkich warunkach – w czasie II Wojny Światowej trafił do brytyjskiego obozu dla internowanych w Kolkacie, gdzie poznał tradycję gaudijawisznuizmu.
Wprawdzie głównym wątkiem nowej pozycji Walthera Eidlitza jest religia Indii, jednak nie zapomina on o podróży – podróży w „zapomnianym świecie”. Ten austriacki indolog odkrywa często niedostępne dla przeciętnego czytelnika aspekty kultury Indii, opisując je w przystępny sposób. Opowiada między innymi o drodze statkiem do Mumbaju, przytacza legendę jeziora Nainital, czy relacjonuje, co przeżywał w obozie dla internowanych. Książka ta, oprócz turystycznego wymiaru, pokazuje również, że życie, bez względu na okoliczności, może być wypełnione pięknem i radością. Nawet w sytuacji bezpośredniego zagrożenia człowiek sam decyduje o swoim losie i szczęściu, jeśli tylko odważy się wyruszyć w podróż w nieznane.
Książka jest dostępna w naszym sklepie
